Ὅταν ξεκινᾶς τὴν ζωή σου

 

Ὅταν ξεκινᾶς (τὴν ζωή σου), εἶσαι σὰν τὸ λιβανάκι στὸ κουτί, τὸ ὁποῖο ἔχει μέσα του ὅλη τὴν εὐωδία. Ἔχει μέσα του ὅλους τούς χυμοὺς συμπυκνωμένους κι ὅλα τὰ ἀρώματα κι ὅλη τὴν ὀμορφιὰ ποὺ θὰ εὐωδιάσει τὴν πλάση.

Ἀλλὰ αὐτὸ τὸ λιβανάκι ἀπὸ μόνο του δὲ θὰ εὐωδιάσει ποτέ. Πρέπει νὰ μπεῖ πάνω σ’ἕνα κάρβουνο. Καὶ μάλιστα κάρβουνο ἀναμμένο. Καὶ μάλιστα πολὺ ἀναμμένο γιὰ νὰ κρατήσει καὶ πιὸ πολὺ ἡ εὐωδία.

ἀπόσπασμα ἀπ’τὸ βιβλίο τοῦ π. Ἀνδρέα Κονάνου  «Ἀγάπη γιὰ πάντα»,  ἐκδόσεις Σωματεῖο Παναγία Γάλαξα ἡ Θαλασσοκρατοῦσα

Ἀόρατη Γωνιὰ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ:ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΤΡΟΒΟΛΟΥΜΕ…ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ!

Είπα σε κάποιον μιά φορά: «Τί είσαι εσύ; Μαxητής του Χριστού ή μαχητής τού πειρασμού; Ξέρεις πώς υπάρχουν και μαχητές τού πειρασμού;».

Ό Χριστιανός δέν πρέπει νά είναι φανατικός, άλλα νά έχη αγάπη γιά όλους τους ανθρώπους.